Nothing.

Γραφω αυτη την αναρτηση οχι επειδη με επιασε κριση, φιλοσοφικο ξεσπασμα, ορεξη για κοινωνικοπολιτικη αναλυση ή οτιδηποτε παρεμφερες.

Ενω διαβαζα ακουγα σε random order σονγκια. Μεσα σε ολα αυτα τσουυυυπ..

Απλα θελω να βαλω εδω τους στιχους του believe in nothing των nevermore. Πως με τοσο απλα λογια εκφραζεται η πραγματικοτητα. Και μιλαω ειτε για την πραγματικοτητα των πανελληνιων, ειτε για την πραγματικοτητα των σχεσεων, ειτε για την πραγματικοτητα γενικα ρε παιδι μου.

Μπολνταρισμενα τα πιο κρισιμα.
(και ΝΑΙ ρε, γουσταρω μπαντες που προωθει το μεταλ χαμερ.*προλαβαινω την γραφικοτητα*)

into a strange new world, into the after
all your tears might find you've fallen too far
take another look, take another ride
can't we make them leave the hate behind

and I still believe in nothing
will we ever see the shape of tomorrow?

Into the empty storm, into the formless loss of hope,
Where we can forget the game

And I still believe in nothing
Will we ever see the cure for our sorrow

Nothing is sacred when no one is saved
Nothing's forever so count your days
Nothing is final and no one is real
Pray for tomorrow and find you're empty still

Nothing.