Ισως.

Φανταζομουν σημερα τι πειραγμα θα ετρωγε ο Σημιτης μικρος στο σχολειο του οταν θα μαθαιναν για τον αντισημιτισμο. Μεχρι προτεινος-ομολογω- νομιζα οτι ο αντισημιτισμος ειχε να κανει με αντιπαθεια προς τον εν λογω πολιτικο. Σοβαρα.

Τομεητοους? Νο? Ωραια.

Ασχετο τωρα. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι σε καθε περιοδο της νεας ιστοριας κρυβεται καπου μια αντικομμουνιστικη διαθεση. Μα παντου.
Δηλαδη οι συνομιλιες της εκαστοτε εποχης πρεπει να ηταν καπως ετσι:

Νεαρο μελος ναζιστικης οργανωσης πλησιαζει Γερμανο πολιτη.
-Γιοχαν! Τι εφαγες σημερα;
-Τιποτα.
-Ο γειτονας σου τι εφαγε;
-Οσπρια.
-Τι ειναι ο γειτονας σου;
-Εβραιος.
-Ο απεναντι γειτονας τι εφαγε;
-Κρεας.
-Τι ειναι ο απεναντι γειτονας;
-Κομμουνιστης.
-ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΦΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΕΝΑ, ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟ ΑΣΤΟ. Ελα μαζι μας. Πολεμησε αυτους που σου κλεβουν το φαγι.


Ε?

Ισως και οχι.
Αλλα ισως και ναι.

Γιατι τι σκατα ειναι ο ναζισμος τελος παντων. Φυλετισμος και αντισημιτισμος πανω απ'ολα. Και βεβαιως βεβαιως υστερικος κομμουνισμος. Αντιδιεθνισμος γενικοτερα.
Κι ετσι αρχιζει η αδιαφορια προς τη δημοκρατια, η αδιαφορια για την τυχη της. Και η ανοχη στη στρατοκρατια.

Και ολα αυτα δεν ειναι παρα πολιτικες συνεπειες καποιας κρισης φανταζομαι.
Του κραχ φανταζομαι? Καλα φανταζομαι?
Χτυπαει με σειρα βιομηχανικες και αγροτικες χωρες, ωστε να καταληξουμε σε ολο αυτο το μπαρμπουτσαλο του αντιδιεθνισμου.

Ισως και οχι.
Αλλα ισως και ναι.

Γέλα!

Γελα, ειναι ομορφο να γελας, εστω να χαμογελας.
Αυτο το σφιξιμο στους μυες του προσωπου σου, ειναι γλυκο, ειναι ομορφο.
Γελα, δεν ειναι δυσκολο.
Μπορει να σου φυγει ολη η κακοκεφια μεσα σε λιγα δευτερολεπτα, δοκιμασε το!
Γελα. Ριξε ενα χαμογελο, κανε κατι.
Δυναμωσε λιγο την ενταση της μουσικης και παρε αποφαση πως εσυ εξουσιαζεις τη διαθεση σου, εσυ και μονο.
Εχεις υποχρεωσεις, εχεις deadlines να προλαβεις, εχεις πραγματα να κανεις, αγχωνεσαι και ξεχνας να γελασεις.

Μου αρεσει να γελαω και να χαμογελαω διαρκως.
Δεν ανησυχω μην κανω ρυτιδες εκφρασης.
Με λενε χαζοχαρουμενο ενιοτε.
Συνηθως γελαμε ολοι μαζι, και ειναι ωραια.

Και πως με ενα απλο ξεσπασμα του εαυτου σου, ενα ξεσπασμα απο μεσα σου, τρανταζεται ολο σου το σωμα, η αναπνοη σου κοβεται και τα ματια σου σχεδον κλεινουν, πως με ενα τετοιο ξεσπασμα μπορει να σου φτιαξει η διαθεση?
Αλλαζει η φωνη σου, μερικοι δεν ακουγονται καν, απο το στομα τους βγαινει μονο αερας.
Σε αλλους παλι αυτο το χαμογελο δεν εξελισσεται συχνα σε γελιο.
Ανουσιο μηπως?

Περιεργο λιγο.

Τωρα θα σκεφτεσαι ''τι διαολο, κερδισε κανα ΚΙΝΟ αυτη και κανει ετσι''.
Μπα.
Εφηβικη κριση I guess.

We're living in a constant fight
Too much pressure everywhere
And all around

Don't let it pull you down
Hold on tight
Cling to your dreams

Don't you depend on someone else
Think for yourself and win the race

The chance you got comes never twice
Do your best, (and) do it right

Time will come but don't you hide
You are on your way

You're led by God but you're not a pawn
Should live your life, don't care 'bout any scorn

Just let them fool around
No need to cry
Don't give up

Try to be as smart as you can be
I know you own so much ability

Ναι ρε γαμωτο, ακουω helloween και μου φτιαχνει η διαθεση.
Οσο κοινοτυποι κι αν φαινονται οι στιχοι, δεν βαριεμαι να τους ακουω/διαβαζω/τραγουδαω. Τι σκατα φανμποησα θα ημουν τελος παντων. :Ρ

So..



In case you haven't smiled yet.
=)

ΜΙΕΧ. Ή αλλιως, τα ξυνω που τα ξυνω, ας γραψω και τιποτα.

Αυτο που λεει ο τιτλος.

Και το θεμα ειναι οτι ξυνομαι απο το πρωι μεχρι το βραδυ, ενω εχω να κανω 3 εργασιες, να διαβασω του κοσμου τα πραγματα, να κανω του κοσμου τις ασκησεις, μπλα μπλα μπλαχ.

Το αστειο της υποθεσης ειναι οτι αγχωνομαι οτι δεν θα προλαβω. ΕΜ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΟΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΣΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ. Παρ'τα τωρα. Να. Να. *απανωτες μουτζες*

Λοιπον. Ας κανουμε εναν απολογισμο. Οταν καταγραφω οσα εχω να κανω καπου και μετα διαγραφω σιγα σιγα αυτα που ολοκληρωνω, αναπτερωνεται καπως το ηθικο μου.

Εφημεριδα που αποφασισαμε στο ντουκου να ιδρυσουμε - προοδος : 1%.
Εχουμε δηλαδη τον τιτλο, τις στηλες και την συντακτικη ομαδα. Νομιζω παμε καλα.

Εργασια Αστρονομιας για αυριο - προοδος: 100%
Ημουν τοσο κωλοφαρδη ωστε να βρω ενα κειμενο στον γουγλη που ειχε ακριβως τα στοιχεια που εψαχνα. Κοπη/πεηστ σε ενα παουερποιντ και αρχοντας.

Μα, ποιος μαλακας παει 11 το πρωι Σαββατιατικα(ειναι και του Αγιου Βαλεντινου αυριο ΜΗ ΧΕΣΩ), στα σχολεια?

Εγω υποθετω.

Τεσπα.

Εργασια Βιολογιας - προοδος: 0%.
Νικο, στρωσου. Δεν τα κανω παλι ολα μονη μου. ΑΚΟΥΣ??!??!

Εργασια Ιστοριας - προοδος: 0%
40 σελιδες, να τις κανω σχεδιαγραμμα. Δεν μας χεζεις ρε Νταλαρα.

Εργασια Εκθεσης-Εκφρασης: 0%.
Να διαβασω και να φτιαξω μια παρουσιαση για ενα βιβλιο μεσα σε 5 μερες. Χεσε μας κι εσυ. Θα παω εναν Δαν Βραουν που διαβασα προσφατα και αν της αρεσει.

Διαβασμα κιθαρας - προοδος: 40%
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΗΝ ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ ΣΕ ΛΕΩ.

Ασκησεις μιγαδικων - προοδος 24%
Δεν μπορω. Με κουραζουν. Απασχολουν τα λιγοστα κυτταρα που εχει ο εγκεφαλος μου.


Και τωρα ειναι η ωρα που σε πιανει μια διαθεση να κανεις κατι δημιουργικο. Να διατυπωσεις τη θεωρια της σχετικοτητας για παραδειγμα, αλλα αφου συνειδητοποιησεις οτι σε εχουν προλαβει(ποιος ειναι αυτος ο Αλμπερτ τελος παντων?), λες 'παω να γεμισω την δαταβασε του μπλογκ'.

Veni, vidi, vici.

Αποχωρω.

Καληνυχτες ιδερνετ.

Προς αυτους που γραφουν για τα προβληματα των εφηβων.

Ακουστε. Επειδη ειμαι εφηβη και θα ειμαι για κατι λιγοτερο απο 2 χρονια ακομα, θελω να σας πω ορισμενα πραγματα.

Επεσε τις προαλλες στα χερια μου ενα βιβλιο, ''Εφηβοι, προβληματα και ανησυχιες''.

Αυτο το πραγμα, που καθεστε και μας βαζετε ολους στο ιδιο τσουβαλι, ειναι καπως. Σπαστικο. Καπως.

Θελω να πω, τα προβληματα μας δεν θα τα καταλαβει και δεν θα τα κατανοησει ποτε κανενας τοσο, ωστε να γραψει βιβλιο για αυτα. Ποσο μαλλον καποιος που δεν ειναι καν εφηβος eh.

''Ειστε μεταξυ 13 και 16 ετων περιπου, δηλαδη αυτο που λεμε εφηβοι. Αυτο το βιβλιο ειναι φτιαγμενο για σας, αγορια και κοριτσια.''

Τι λες ρε φιλε τωρα, καταφερες να γραψεις 152 σελιδες οπου ισχυριζεσαι πως διαβαζοντας το θα νιωσω αποδεκτη ή κατι?

Πολυ δυναμικα ξεκινησα και δεν μου αρεσω. Παμε παλι. :P

Το βρισκω καπως αδυνατο τεσπα αυτο. Εχει ενδιαφερουσες διαπιστωσεις. Αλλα δεν δεχομαι να μου λες οτι κατεγραψες ολα μας τα προβληματα και καλυψες ολα τα περιθωρια που εχουμε για να προβληματιστουμε κι αυτα.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ. Ουφχ.

Το βιβλιο δεν θα το κρατησω για μενα. Για τη φουκαριαρα τη μανα μου.
Να δουμε, θα αρχισει να μου μιλαει ομορφα και γλυκα μετα απο αυτο, θα αρχισει να με αφηνει να γυριζω ο,τι ωρα θελω σπιτι, θα σταματησει να με πρηζει να διαβασω?

Μπα.

Οποτε, οχι μονο γραφεις ασταθειες, δεν πετυχαινεις και τιποτα.

Οποτε σταματα, ασε τους περιεργους εφηβους που δεν τους καταλαβαινει κανεις και βιωνουν καθημερινα τον κοινωνικο αποκλεισμο(θεε μου, εχεις γραψει 2-3 καλες παπαριες εκει μεσα.) να κοψουν τις φλεβες τους και να κανουν σεξ υπο το φως του φεγγαριου.

Παω να ουρλιαξω γυμνη στο λυκοφως γιατι δεν με καταλαβαινει κανεις. Αουαουα.