Εκανα τις μουτζουρες μου οταν ειδα μια σκια να διαγραφεται λιγο πιο διπλα. Δεν κρατησε για πολυ λοιπον η γαληνη. Δεν εδωσα σημασια, η τουριστες ηταν νορμαλ φαινομενο εκεινη την εποχη.
Η σκια ηταν μονη της.
Περιεργο, συνηθως μαζευονταν ζευγαρακια ή απαλευτα γκρουπ. Οι γραμμες μου γεμισαν τη μια σελιδα, γυρισα στην επομενη. Η ακρη του ματιου μου ειδε τη σκια να να πλησιαζει προς το μερος μου. Θα ηθελε να παρει καποια φωτογραφια. Παρακολουθουσα την πορεια της σκιας. Ηρθε ακριβως διπλα στη δικια μου.
-Σχεδιαζεις;
-Μπα, απλα γραμμες.
Αντρικη φωνη, ακουστηκε ωριμη. Δεν γυρισα να δω το προσωπο του. Τον ενιωσα να καθεται διπλα μου. Με μια απλη κινηση των ματιων μου θα μπορουσα να δω επιτελους τη μυστηρια αυτη παρεα μου. Ενιωσα ενα τριψιμο στον ωμο.
-Φαινεσαι αφοσιωμενη.
-Τα φαινομενα απατουν.
Και γυρισα, αυθορμητα. Γυρισα και τον ειδα. Ηταν εκεινος. Χαμογελουσε. Εμεινα ακινητη, δεν μπορουσα να το πιστεψω. Του χαμογελασα και γω. Επεσα στην αγκαλια του αμεσως. Μου χαιδευε τα μαλλια. Μια απο τις μεγαλυτερες(μη ερωτικες)φαντασιωσεις μου ειχε πραγματοποιηθει.
Το κεφαλι μου ειχε γυρει στον ωμο του, το χερι μου βρισκοταν μεσα στο δικο του. Κοιτουσαμε τον ηλιο που εδυε, μεναμε σιωπηλοι μπροστα στην ομορφια που ειχαμε κατω απο τα ποδια μας. Μου φαινοταν απιστευτο.
Ηταν μαζι μου, ηταν διπλα μου.
Ειχαμε πολλα να πουμε, κι ομως, μεναμε σιωπηλοι, ο ενας ηταν υπο την προστασια του αλλου. Εκανε κρυο, με αγκαλιασε πιο σφιχτα. Ενιωθα να με περιτριγυριζουν συννεφακια, θα ξυπνουσα οπου να' ταν..
-Ηρθες εδω για μενα.
-Οπως βλεπεις, ναι.
Χαμογελουσε. Ενιωσα μια ηρεμια να απλωνεται μεσα μου.
Τελικα δεν θα ξυπνουσα.
-Ξερεις, ειμαι περιεργος.
-Κι εγω.
-Δεν μπορεις να καταλαβεις ακριβως..
-Μπορω. Αληθεια μπορω.
Με κοιταξε στα ματια.
-Γι' αυτο με ρωτουσες που θα παω σημερα λοιπον;
Δεν μου απαντησε με λογια. Το χερι του ακουμπουσε το μαγουλο μου.
Οι σκιες μας ειχαν γινει ενα.
-Σηκωσε αερα, παμε;
-Εσυ ξερεις καλυτερα.
Του επιασα το χερι και ξεκινησαμε να παιρνουμε το μονοπατι της επιστροφης.
Ηταν μαζι μου, ηταν διπλα μου.
Ημουν ευτυχισμενη.