Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Eh.

Σκατα στα μουτρα μου που δεν ακουγα ΤΟΥΛ τοσο καιρο.

Αυτο.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Εμεις κι ο κοσμος.

Το μικρο Ρανι ανακαλυπτει τον κοσμο.

Και το Ρανι μεσα σε αυτες τις ερευνες, ανακαλυψε οτι ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν πρεπει να αφηνεις μια κατασταση να σε παιρνει απο κατω.

Η ζωη ειναι ομορφη, τη ζωη πρεπει να τη χαιρεσαι, να την ξεζουμιζεις και να δινεις σημασια στην καθε σταγονα που αποκτας.(εχμ, αυτη η προταση γραφτηκε με απωλεια πορνοδιαστροφικων σκεψεων.)

Θα κλαψεις μια, θα κλαψεις δυο, θα κλαψεις τρεις αλλα μετα τελος. Δεν αξιζει να κλαις.

Προσπαθησε να βγαλεις αλλου τα δακρια σου. Βγαλ'τα σε ενα τραγουδι, σε μια ταινια, καπου αλλου.

Παντα θα εχεις ανθρωπους γυρω σου που θα σε εκτιμουν και θα σου συμπαρασταθουν και ολα αυτα τα κλισε που λενε οι γκομενες στα hi5 των κολλητων τους.

ΑΧΑΜ, reconnect.

Που λες, πολλοι ανθρωποι θα φυγουν και πολλοι ανθρωποι θα ερθουν. Τη στιγμη που τους βλεπεις να φευγουν, απλα κατσε πισω πισω να κουνας το μαντηλι. Μην τους αφησεις να σου καταστρεψουν την ευτυχια.

Ακομα κι ετσι, ακομα κι αν μεσα απο το δηθεν σκληρο περιβλημα σου αρχιζεις να σπας, θα βρεθεις παλι αναμεσα στην ομαδα των ανθρωπων που θα σε ξαναπαρηγορησουν. Και θα σου ξαναπουν κλισε φρασεις. Που θα τις εννοουν.

Και καποια στιγμη θα ερθουν καινουριοι ανθρωποι. Κι αλλοι ανθρωποι. Που θα σε κανουν κι αυτοι χαρουμενο, ετσι οπως ησουν και με τους παλιους ανθρωπους.
Μπορει να μην με πιστευεις, μπορει να μου λες ''χεσε με, δεν ξερεις τι τραβαω τωρα, μη μου λες μαλακιες.''

Αλλα ξερω.

Και ξερω οτι θα βρεις κι αλλα ατομα οσο προχωρας.

Σιγια.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Τα παντα ολα.

Καλη χρονια και τυπικες χυδαιοτητες κατ'αρχας.
Πανε αρκετες μερουλες απο τοτε που εγραψα τελευταια φορα εδω. Ξερω οτι αυτη τη στιγμη ενα πληθος internet users περιμενουν εναγωνιωδως να ανεβασω καινουρια αναρτηση.
Ναι λοιπον αγαπητοι αναγνωστες, Rania is back. In black.

Διακοπες παπαλα, ξυσιμο παπαλα και καποια στιγμη πρεπει και wow παπαλα. Δεν μου παει καρδια ομως.
ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ.
Μου ειχα υποσχεθει οτι μεσα στις γιορτες θα εκανα καμια επαναληψη ή κατι. Η τσαντα μου μεχρι χτες ηταν θεοκλειστη με τα βιβλια μεσα.
Ειμαι υποδειγμα μαθητη, i know.

Τις τελευταιες μερες αραξα οσο μπορουσα. Μιλαμε για ΣΑΠΙΛΑ, οχι αστεια.
Τωρα ξανα στη ρουτινα, γραφω 3 διαγωνισματα, το φροντιστηριο εχει αρχισε λιγο πριν ανοιξουμε κλπ.
Βαριεμαι και μονο που το σκεφτομαι.
Α, τι λενε οι monty?

Always look on the bright side of life.



Και ναι, σκοπευω απο φετος να αρχισω να την κοιταω αυτην την γαμημενη την πλευρα.
Παω να διαβασω, γεια.