Μην νομιζει κανεις οτι σταματησα να εχω ανασφαλειες, προβληματισμους και τασεις προς εξωτερικευση του μπουρδελωμενου ψυχικου μου κοσμου.
Τοσο καιρο γραφω μαλακιουλες του στυλ που γραφω και δωθε σε ενα τετραδιο.
Παραθετω λοιπον αποσπασματα απο κατι που εγραψα οταν ανεβηκα μονη μου στο Καστρο της Μηλου για να δω το ηλιοβασιλεμα.
-
Ειμαι μονη μου πανω σε ενα βουνο. Εχω την πιο ομορφη θεα που θα μπορουσε κανεις να φανταστει.
Ακουω ηρεμες μπαλαντες, τα μαλλια μου ανεμιζουν και νιωθω να ξεχειλιζω ηρεμια.
Περιμενω να δυσει ο ηλιος και να παρω μια φωτογραφια.
Το προτιμω αυτο. Ναι. Να ειμαι μονη μου πανω σε ενα τοιχακι με ενα νησι κατω απο τα ποδια μου. Χαλαρωνω.
Δεν μετανιωνω που δεν ειπα σε κανεναν να ερθει.
Ο ουρανος εχει γεμισει πανεμορφα χρωματα.
Κανει κρυο.
Θελω να ανακατευτω με τα χρωματα, να φυγω μακρια απο σχολεια, εξετασεις, πανελληνιες, υποχρεωσεις, βιβλια, στιβες βιβλια. Και ασκησεις, στιβες με χαρτια ασκησεων.
Μου φερνουν εμετο ολα.
Δεν θελω να περασω πληροφορικη.
Δεν θελω να περασω οικονομικο.
Πορτοκαλι. Παντου πορτοκαλι. Παντου ομορφια.
Δυση.
Φευγω.
-
Να και τι καταφερα να αποκτησω μετα απο εκεινη τη βολτα.
2 σχόλια:
Βόλτες μόνος/μόνη βραδάκι με μουσική είναι στις τοπ 10 απολαύσεις της ζωής. Εγώ προτιμώ ελαφρώς τα ημιαστικά τοπία αλλά μάλλον είναι επειδή έτσι έχω συνηθήσει. Νάις φώτο.
Ζηλευεις απλα.
=))
Δημοσίευση σχολίου