Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Ερως. (οχι ραμαζοτι.)

Ναι, μιλαω για τον ερωτα. Ειχα απο καιρο στο μυαλο μου μια σχετικη αναρτηση και νομιζω ηρθε επιτελους ο καιρος να την κανω.

Και δεν μιλαω για εκατομμυρια καρδουλες δωρα κοκκινισμενα μαγουλα αχ καλε μου χαλασε το μαλλι και παει λεγοντας.

Μιλαω γι' αυτο το σκιρτιμα στην καρδια, αυτες τις πεταλουδιτσες στο στομαχι καθε φορα που τον σκεφτεσαι. Το να θελεις να κορνιζωσεις το χαμογελο του για να το βλεπεις 24 ωρες το 24ωρο. Τρεχεις να πας στο σημειο που δωσατε ραντεβου, γελας, τον πειραζεις, σε πειραζει, πατε μαζι για μπανιο, μαζι για βολτα, μαζι μαζι μαζι..

Και μετα εισαι ευτυχισμενη.

Και καπου εκει υπαρχει μια λεπτη γραμμη.

Αγαπη.


Ειναι κατι ωρες σαν κι αυτες που καθομαι και κοιταζω το απεραντο κενο, σκεπτομενη διαφορα ακυρα. Κατεληξα λοιπον να αναζητω την εννοια της αγαπης στη ζωη ενος ανθρωπου, ψαχνω να βρω εναν ορισμο, μια περιγραφη.

Ειναι μια λεξη που εχει εφευρει ο ανθρωπος για να εκφρασει καποια συναισθηματα. Οχι συναισθηματα ο,τι κι ο,τι ομως. Αγαπη υπαρχει μεταξυ γονεα και παιδιου, μεταξυ αδελφης και αδελφου, αγοριου και κοριτσιου οπου θελω να καταληξω.

Αγαπη μεταξυ των 2 φυλων(αν και ερωτικη αγαπη μπορει να συνατηθει και μεταξυ ανθρωπων του ιδου φυλου nowadays). Τι ειναι? Σιγουρα θα υπαρχουν ποικιλλες αποψεις. Θελω να εκφρασω τη δικη μου, μιας και το εχω βιωσει για τα καλα τους τελευταιους μηνες. Θα σας πω πως βλεπω τα πραγματα απο τη δικη μου οπτικη γωνια λεπον..

Τον αγαπαω σημαινει νοιαζομαι για εκεινον. Τον αγαπαω, επιδιωκω την ευτυχια του, θελω να ειναι καλα και χαρουμενος. Τον αγαπαω, θελω να ειμαι κοντα του. Τον αγαπαω, μου λειπει σε συντομο χρονικο διαστημα. Τον αγαπαω, τον σκεφτομαι και μονο η σκεψη αυτη με ωθει στην ευτυχια. Τον αγαπαω, χτυπαει το κινητο και τρωω σαβουρα για να το σηκωσω. Τον αγαπαω, ειναι ο λογος που ξυπναω και κοιμαμαι με ενα χαμογελο. Τον αγαπαω, τον εμπιστευομαι, ειναι ο πρωτος ανθρωπος που θα ακουσει τους προβληματισμους μου. Τον αγαπαω, η εγωιστικα εκπαιδευμενη προσωπικοτητα μου εχει κανει μεταστροφη και εχει πλεον εκλειψει.

Τους τελευταιους 8 μηνες νιωθω καπως ετσι.
Και ειμαι χαρουμενη.
Σ' ευχαριστω εσενα. Ναι εσενα.

Ερως ανικατε μαχαν λοιπον.

3 σχόλια:

Patti Vassilopoulou είπε...

Να σου πω ... με καλύπτει απόλυτα κάτι που διάβασα από τον Μπ.Μπρεχτ πως..."αυτός που αγαπώ, μου είπε πως με χρειάζεται γιατί μ'αγαπά. Κι από τότε προσέχω ακόμα και τη στάλα της βροχής μη πέσει πάνω μου και μου κάνει κακό..."

Hogfather είπε...

Ζησε τον ερωτα τους πρωτους 3-4 μηνες ρανακι...Μετα πεφτει παντοφλα :P:P

SpyrusTheVirus είπε...

ενδιαφέρον.αλλα καποια πραγματα δεν οριζονται.ο καθενας βιωνει και αισθανεται διαφορετικα την καθε ειδους αγαπη.μπαη δε γουεη,η αγαπη μεταξυ 2 ατομων ιδιου φυλλου δεν ειναι σημερινη επινοηση,παντα υπήρχε,αλλα ανα τους αιωνες απαγορευόταν η "επιβαλοταν" η απλα επιτρεπόταν(μεσαιωνας,αρχαια ελλαδα,σημερα αντιστοιχα).